Posługa ceremoniarza
- Szczegóły
- Kategoria: Artykuły
- Opublikowano: wtorek, 31 lipiec 2018 16:21
- Kamil Woźniak, Sebastian Łakomy i Daniel Ostojski
- Odsłony: 2901
Funkcję ceremoniarza zaleca Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego. Nie ustanawia ono jakiejś nowej posługi, ponieważ właściwe ceremoniarzowi zadania w liturgii spełniane były od dawna. Pierwotnie funkcję tę pełnił archidiakon, diakon lub subdiakon, których nazywano admonitores, memoriales, rememoratorii lub suggestores ze względu na ich zadanie przypominania kolejnych czynności obrzędowych w czasie sprawowania liturgii. W sensie ścisłym urząd ceremoniarza powstał ok. XV w., gdy liturgię, ukształtowaną (VIII-XV w.) na wzór ceremoniału dworu cesarskiego, wzbogacono o liczne obrzędy oraz szczegółowe przepisy ich sprawowania. Spełniał go duchowny, którego zazwyczaj nazywano mistrzem ceremonii. Pod jego kierownictwem mają być sprawowane wszystkie ceremonie.
Ważny tematem przy formacji liturgicznej jest „Uczestnictwo w Liturgii. Pełny, świadomy i czynny udział w obrzędach liturgicznych. Liturgia jest pierwszym i niezastąpionym źródłem, z którego wierni czerpią ducha prawdziwie chrześcijańskiego. Bardzo ważne jest rozumienie liturgii, jej sensu. Początek każdej Eucharystii, liturgia słowa nie sprawia nam większych trudności w rozumieniu i świadomym przeżywaniu, ale od procesji z darami mamy do czynienia z „tajemnicą wiary” w dosłownym znaczeniu tych słów. Uczestnictwo w Liturgii ma być naszym udziałem w sposób pełny, świadomy i czynny jednocześnie.
Tematem artykułu jest „Cisza w Liturgii Eucharystycznej”, czyli spotkanie się z Bogiem w ciszy, jest to właściwie krótki zapis o znaczeniu ciszy na Eucharystii. Omówienie specyfiki ciszy w Eucharystii zostało zamknięte w punkty, określone przez momenty występowania ciszy na Mszy św.
Temat istotny dla celebrowania Eucharystii - okadzania osób i rzeczy, związany jest z posługą turyferariusza i nawikulariusza. Okadzenie wyraża naszą cześć i modlitwę, jest to symbol wznoszenia naszych modlitw do Boga, jak dym kadzidła. Okadzenie także symbolizuje spalanie ofiary. Zebrany lud powinien czuć woń, niekoniecznie widzieć dym, czy słyszeć dźwięki w czasie kadzenia.W ramach naszych spotkań po części teoretycznej ks. Damian bardzo zręcznie zaprezentował zebranym część praktyczną. Zademonstrował nam rozpalenie ognia w kociołku, właściwe trzymanie kadzielnicy i łódki oraz wsypywanie kadzidła. Ochotnicy uczyli się pod okiem kapłana wzbudzając wśród zebranych podziw i uśmiech. Na szczęście nie było czujników dymu, wszystko skończyło się szczęśliwie.
Właściwym tematem artykułu jest "Posługa przy ołtarzu". Przybliżenie sobie zasady tej służby, jest właściwie zrozumieniem wielkiego zaszczytu, w tej posłudze służymy przecież samemu Bogu i w ten sposób uświęcamy siebie. Osoby posługujące przy ołtarzu to "Ministranci ołtarza", którzy w zależności od swojej funkcji wykonują odpowiednią posługę, przede wszystkim służbę celebransowi przez przynoszenie i podawanie darów. W centrum ich posługi są zatem dary ofiarne, chleb, wino i woda.