Uczestnictwo w Liturgii. Pełny, świadomy i czynny udział w obrzędach liturgicznych

Ważny tematem przy formacji liturgicznej jest „Uczestnictwo w Liturgii. Pełny, świadomy i czynny udział w obrzędach liturgicznych. Liturgia jest pierwszym i niezastąpionym źródłem, z którego wierni czerpią ducha prawdziwie chrześcijańskiego. Bardzo ważne jest rozumienie liturgii, jej sensu. Początek każdej Eucharystii, liturgia słowa nie sprawia nam większych trudności w rozumieniu i świadomym przeżywaniu, ale od procesji z darami mamy do czynienia z „tajemnicą wiary” w dosłownym znaczeniu tych słów. Uczestnictwo w Liturgii ma być naszym udziałem w sposób pełny, świadomy i czynny jednocześnie.

Co to znaczy pełny udział?  To sprawowanie wspólnej Liturgii. Od czasów Chrystusa wszyscy wierni uczestniczą w kapłaństwie, to znaczy, że my – wierni mamy zanosić duchową ofiarę i składać ją na ołtarzu, a kapłan przedstawia ją Bogu. Należy więc siebie samych składać w ofierze, swoją wolę, swoją wolność, prace, cierpienia, smutki, radości. Siebie samych tak jak Chrystus siebie złożył w ofierze za nas. Każdy z nas współtworzy Eucharystię kiedy daje swoje życie. Bardzo wielu ludzi nie rozumie tego i nie uczestniczy w pełni w Liturgii.

 Świadomy udział - „duch ma być zgodny z głosem”, czyli jest to zrozumienie słów i gestów w czasie Eucharystii. Księża dostosowują często Liturgię do grup specjalnych np. dla dzieci niepełnosprawnych, dla młodzieży oazowej, dla dzieci młodszych itp. Celebrans tak posługuje, by ofiara duchowa w każdym uczestniku z osobna mogła się dokonać. Modlitwę kapłana trzeba uczynić swoją modlitwą. Msza św. oglądana w TV czy słuchana w radio jest tylko pobożnym spędzeniem czasu. Nie jest to nasz udział we Mszy św. Zwolnieni są tylko ludzie chorzy, przykuci do łóżek szpitalnych, którzy nie mają możliwości fizycznie być w kościele. Trzeba być fizycznie obecnym we wspólnocie wiernych na Liturgii. Na początku każdej Eucharystii należy wzbudzić intencję mszalną, swój duchowy wkład, a podczas Kolekty kapłan zanosi ją Bogu.

 Czynny udział – prawdziwe praktykowanie wiary i godności chrześcijańskiej. Nie bierna obecność, ale nasza aktywność. Ta zewnętrzna aktywność (np. ministrantów, organisty) może nam pomóc w przeżywaniu Liturgii, ale może też przeszkodzić, jeśli za bardzo skupimy się tylko na naszej posłudze i myślimy jak przeczytać czytanie czy zaśpiewać pięknie psalm. Mamy kształtować siebie przez słowo Boże, przez posilanie się Ciałem Pańskim, przez składanie Bogu dziękczynienia. Mamy ofiarowywać Hostię razem z kapłanem, samych siebie składać w ofierze i za pośrednictwem Chrystusa. Z każdym dniem mamy się doskonalić w zjednoczeniu z Bogiem i ze wspólnotą. Lud Boży gromadzi się jako jedno pod przewodnictwem kapłana, każdy we własny sposób odpowiednio do swego powołania i zadań liturgicznych.

Warunki czynnego uczestnictwa w Liturgii:

  • duch ciągłego nawracania się - sprzyja temu skupienie, spowiedź, gdyż serce pojednane z Bogiem uzdalnia do prawdziwego uczestnictwa w Eucharystii;
  • pragnienie zjednoczenia się z Chrystusem – przez przyjęcie sakramentu Komunii, a w przypadku osób przeszkodzonych, którzy nie uczestniczą w pełni ważna jest Komunia duchowa. Sakrament Komunii Św. jest ważny, znaczący i owocny dla nas, nie unikajmy tego skarbu;
  • formacja przez katechezę mistagogiczną (nie tylko wiedza intelektualna ale wchodzenie głębiej w tajemnice wiary), najlepszą katechezą jest sama Eucharystia.